Janowiec barwierski i krwawnica pospolita – jak możemy je wykorzystać?

Niektóre rośliny mogą pełnić zarówno funkcje dekoracyjne, jak i być wykorzystywane w medycynie ludowej. Do takiej grupy zaliczyć możemy zarówno tytułowego janowca barwierskiego, jak i krwawnicę pospolitą. Czym, oprócz ozdobnego wyglądu, charakteryzują się te rośliny, na jakie dolegliwości podawane były przez ludowych znachorów, a także jak możemy obecnie je wykorzystać? Odpowiadamy!

Janowiec barwierski – charakterystyka i właściwości

Janowiec barwierski to rodzaj niewielkiego krzewu z rodziny bobowatych. Występuje głównie w Azji i znacznym obszarze Europy, przede wszystkim w suchych zaroślach, na słonecznych wzgórzach i w dobrze oświetlonych lasach. W Polsce nie jest zbyt pospolity, znajdziemy go jedynie w dolnych partiach gór.

Przeczytaj też: Ziarna i nasiona pełne zdrowia – produkty, które warto znać

Krzew dorasta do około 60 cm wysokości, a jego pędy są sztywne i wzniesione. Posiada podłużne (lub równolancetowate) liście, z szydłowatymi przylistkami. Motylkowate kwiaty mają mocno żółtą barwę i zebrane są na szczytach pędów. Owocem janowca jest strąk, posiadający zwykle około 6 do 10 brązowych, drobnych nasion.
Surowcem używanym w medycynie ludowej jest suszone ziele. Zawiera alkaloidy chinolizydynowe, flawonoidy, garbniki oraz lotny olejek eteryczny. Przypisywano mu właściwości moczopędne, napotne i lekko przeczyszczające. Posiłkowano się nim w przypadku słabej przemiany materii, niedoczynności tarczycy a także w schorzeniach nerek.

Krwawnica pospolita – charakterystyka i właściwości

Krwawnica pospolita to rodzaj byliny z rodziny krwawnicowatych. Występuje w całej Azji i Europie, a także Afryce Północnej, Peru, Australii i USA. Znajdziemy ją przede wszystkim na wilgotnych siedliskach, mokrych łąkach, rowach, moczarach i nadbrzeżnych zaroślach, a także brzegach wód.

Krwawnica jest wyjątkowo ładną i dekoracyjną byliną, o strzelistym pokroju i sztywnych, wzniesionych pędach, które osiągają wysokość nawet 1 do 1,5 m. Z mocnego korzenia wyrastają sercowo-lancetowate, owłosione liście oraz niewielkie, rożnowo-fioletowe kwiaty zebrane w długie i gęste kwiatostany.

Tak jak w przypadku janowca barwierskiego, w medycynie ludowej wykorzystuje się suszone ziele krwawnicy. Zawiera ono garbniki, glikozyd salikarynę, a także alkaloid kriogeninę. Wykazują właściwości ściągające i przeciwzapalne. Ziele stosowano przy nadmiernych krwawieniach, a także podczas leczenia nieżytu jelit, żołądka czy przy chorobie wrzodowej. Wywarem możemy płukać jamę ustną i gardło, szczególnie w trakcie stanów zapalnych, aftach czy krwawieniu z dziąseł.

Jeśli interesuje Cie tematyka dbania o jamę ustną, zobacz na: sukceskobiety.pl